​​

Met haar vertrouwde kapsel en de gestifte lippen is Liesbeth List een fenomeen in de Nederlandse muziek. Iedereen kent haar samenwerking met Ramses Shaffy, velen weten dat ze optrad met grote Franse zangers als Jacques Brel, Charles Aznavour en Gilbert Bécaud. Met veel succes speelde en zong ze de rol van Edith Piaf in de musical over deze Franse zangeres. In 2005 werd ze in Frankrijk benoemd tot Officier de la Légion d'Honneur.



Niets van dit alles speelt een grote rol in “Liesbeth List - Heb me lief”. Regisseur Deborah van Dam geeft geen carrièreoverzicht en is niet geïnteresseerd in het oordeel van anderen. Ze laat in haar debuutfilm op subtiele en indringende wijze zien hoe de diva op zoek is naar verzoening met de wrange gebeurtenissen uit het haar jeugd. De onzekere vrouw die op zoek ging naar applaus.

Deborah van Dam wil graag weten wie Liesbeth List eigenlijk is. Zij wil er achterkomen waar Liesbeth's gedrevenheid vandaan komt, dat blijven najagen van succes door iemand die al zo'n lange carrière achter de rug heeft. Is die leegte van vroeger dan nooit gevuld? Is het weesmeisje Elly nog altijd bezig de waardering en acceptatie van haar omgeving te verdienen? Wil ze, onbewust, nog altijd van haar vader horen dat die ondanks alles van haar gehouden heeft?



Liesbeth List wordt gevolgd bij de voorbereidingen van haar theatertournee 'Dichter bij Liesbeth', op haar vakantieadres in Frankrijk, bij een herdenking van de Japanse bezetting van Nederlands-Indië, waar een brief van haar moeder wordt voorgelezen, bij de opname van de single Laat me / Vivre met Ramses Shaffy en Alderliefste, tijdens een interview met Ramses bij Radio 2, bij een opnamesessie met haar dochter Elisah, vooraf en tijdens een optreden op een modeshow en bij de première van 'Dichter bij Liesbeth'.

Aan de orde komt: het feit dat Liesbeth door haar stiefmoeder op Vlieland werd achtergelaten bij het gezin List; het overleg over de liedjes voor de theatertournee (met o.a. Frans Weisz); haar dochter Elisah; haar biologische moeder die jong zelfmoord pleegde na haar oorlogservaringen; een optreden van List op het herdenkingsconcert 'Mauthausen cyclus'; haar ontmoeting met kinderen van Jappenkampoverlevenden; de verwerking van haar jeugd; de samenwerking en repetities met o.a. Bastiaan Ragas, Beau van Erven Dorens, Albert Verlinde en Antonie Kamerling; liefde; Ramses Shaffy; de relatie met haar halfzus Maria en hun gesprekken over hun vader; de twee gezichten van Liesbeth List; de visagie voor een optreden; en haar twijfels.

De film heeft op verschillende festivals gedraaid en is in 2007 genomineerd voor de Beeld en Geluid Award in de categorie Cultuur. In september 2006 is de film in première gegaan tijdens Het Nederlands Film Festival. In november 2006 is hij vertoond op het Women Inc festival en in maart 2007 was hij te zien op het Festival Vrouwenfilms Assen. Daarnaast is de film in december 2006 uitgezonden in het Uur van de Wolf van de NPS.
​
Liesbeth List:
“Ik ben heel blij met twee gezichten. Ik kan naast mezelf gaan staan en dan heb ik het niet over “ik”, maar over Liesbeth List. Het is net als met het verschil tussen lopen op platte schoenen of op hoge hakken. Op hoge hakken ga je van zelf waardig lopen”.
​
Credits
Regie: Deborah van Dam
Camera: Deborah van Dam
Theater registratie: Mark Bakker
Montage: Elja de Lange
Eindredactie NPS: Cees van Ede, Annemiek van der Zanden
Uitvoerend producent: Ilja Roomans
Creatief producent: Willemien van Aalst
Producent: Frank de Jonge.

Duur: 52 minuten
Première: 2006
Omroep: NPS: 10 december, 19.00 uur (Nederland 2)

Liesbeth List - Heb me lief is een productie van IdTtV Dits voor de NPS en kwam tot stand met steun van het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepproducties.
 

 

​Recensie
​
Documentaire toont Liesbeth List ‘puur natuur'

Zonder pruik en zonder make up voor de camera.
Dat was wat filmmaakster Deborah van Dam van Liesbeth List vroeg voordat ze begon aan de documentaire ‘Liesbeth List - Heb Me Lief’.

De zangeres ging akkoord. „Ik wilde eigenlijk niet. Ik ben nu eenmaal een modemens en als ik niet bekend was, zou ik me ook opmaken voordat ik de deur uitga. Maar ze heeft me murw gekregen.“ Van Dam ontmoette List tijdens een project voor de NCRV, waarbij bekende Nederlanders optraden met het Metropole Orkest. „Ik zat op haar te wachten voor de repetitie“, vertelt de regisseuse. „Er kroop een vrouwtje achter de microfoon en begon te zingen. Ik hoorde de stem van Liesbeth, maar zag haar niet. Ze was onherkenbaar.“ La List zonder weelderige haardos, roodgestifte lippen en hoge hakken.

Van Dam (37) vond het zo'n fascinerend contrast met wat ze tot die tijd van de zangeres had gezien, dat ze List vroeg of ze een documentaire over haar mocht maken. De artieste stemde toe. „Ik had meteen een goed gevoel bij haar, voelde dat ze niet iemand was die door mij beroemd wilde worden“, legt List uit. „Ze zocht de persoon achter de zangeres en dat is haar gelukt.“ Zo ziet de kijker List tijdens het strijken vertellen over hoe ze als zevenjarig meisje tijdens een vakantie op Vlieland werd achtergelaten bij pleegouders. Haar stiefmoeder wilde haar niet. Ze vertelt hoe toen haar „tweede leven“ begon en ze van Elly Driessen Liesbeth List werd.
List praat in de 50 minuten die uit het beeldmateriaal van 40 uur zijn gedestilleerd ook met halfzus Maria, die ze pas een aantal jaar geleden in haar leven toeliet, over haar verleden. Het levert beelden op van een ontroerde List als ze hoort hoe haar vader over haar sprak. De 64-jarige artieste heeft geen spijt van haar openheid. „Ik leef heel bewust en mijn slogan is dat je nooit spijt moet hebben van iets. Dat is energieverspilling.“

‘Liesbeth List - Heb Me Lief’ ging  in première op het Nederlands Film Festival in Utrecht.
 

​

​

BN De stem, 27 sept. 2006

​Interview Deborah van Dam


(Het Blad, Jos van der Burg – Foto’s Bart van der Voort)
Documentaire Applaus is liefde. Achter het glamourbeeld van Liesbeth List.

Hoe goed kennen wij Liesbeth List? Filmmaakster Deborah van Dam raakte geïntrigeerd door de vrouw achter de schone schijn. Het resultaat is de portretfilm Applaus is liefde. De maakster en de diva tillen een tip van de sluier op.

Van Dam herinnert het zich als de dag van gisteren. De NCRV vierde haar tachtigjarig jubileum en dat werd gevierd met een programma van Nederlandse klassieke liedjes. Van Dam was toevallig in de studio toen List met Daniël Lohues het liefdesduet Pastorale (“Mijn hemelblauw met gouden hallen, mijn wolkentorens, ijskristallen”) repeteerde. Ze raakte gefascineerd, zegt de filmmaakster op de bank bij de zangeres thuis. “Ik zag een kleine vrouw, die de stem van Liesbeth had, maar niet op haar leek. Ik kende Liesbeth als de zangeres met de grote bruine ogen en rode lippen, maar nu zag ik een onopgemaakte Liesbeth. Het intrigeerde me omdat de twee personen haaks op elkaar leken te staan. Wie was de werkelijke List?” Het idee voor een portretfilm was geboren. Van Dam trok de stoute schoenen aan en zocht contact. “Ik mocht langskomen om mijn idee uit te leggen. Ik wist nog niet precies wat ik wilde, maar één ding stond vast: ik wilde Liesbeth met een kleine digitale camera op de huid filmen, omdat ik letterlijk dichtbij wilde komen. Als Liesbeth dat niet wilde, zou ik de film niet maken.” Het klikte meteen tussen de beide vrouwen. “Ik laat me altijd leiden door mijn intuïtie en die zei dat het goed was. Eerdere filmverzoeken had ik afgewezen, omdat de makers geen goed gevoel opriepen, maar bij Deborah voelde ik dat het goed zat.” Omgekeerd voelde ook Van Dam zich thuis bij List. “Misschien komt het door onze gemeenschappelijke ervaringen. In Liesbeth’s en mijn jeugd draaide het om overleving. Liesbeth heeft een Indische en ik een Joodse achtergrond. We zijn beiden gevormd door het oorlogsverleden van onze ouders.” Er zijn meer overeenkomsten, vervolgt Van Dam. “Liesbeth kreeg op haar 41ste haar enige kind. Mijn moeder kreeg op die leeftijd ook een kind. Ook zijn we beiden boogschutter. Ik denk dat we daardoor dicht bij elkaar staan.”

​
WEBSITES:
IDTV Docs  
Deborah van Dam 

​
​